Zodra we erkennen dat de verbinding tussen de mensen net zoveel aandacht verdient als de werkprocessen dan werken de processen beter voor je.
Processen kan je helemaal dicht regelen maar dat betekent niet dat je de relatie tussen de mensen ook georganiseerd hebt. En die heeft sterk invloed op de uitvoering van een proces.
Iedere organisatie creëert ‘gestandaardiseerd maatwerk’ in de werkwijze wat eenduidigheid, efficiëntie en effectiviteit voor de gehele organisatie zou moeten bewerkstelligen. En dit lukt. Maar de hang naar efficiency slaat vaak door. Met vervelende gevolgen, het verlies van wezenlijk contact bijvoorbeeld.
… Wanneer alle processen sterk dichtgeregeld zijn, voelen mensen zich makkelijker verschoond om de verbinding met elkaar op te zoeken. ‘Ik doe toch mijn werk’ is het credo waarmee mensen vergeten te kijken naar de menselijkheid die de bedoeling was achter dat proces.
Ironisch genoeg kan een vergaderritme een tegengesteld effect hebben op het contact tussen mensen. Het is makkelijker om je achter een vergaderritme te verschuilen en daardoor niet buiten die vergaderingen om het belletje te plegen. Of de ander op een andere manier op te zoeken.
Een efficiënt proces kan de interactie tussen mensen verminderen waardoor de effectiviteit die het doel was afneemt. Formaliseer het informele (Niels FC Willems 😁). Amen.
Focus op de relatie tussen de mensen is cruciaal voor alles wat je voor elkaar wil krijgen binnen de organisatie. Maar hoe dan?! Een goede interventie kan zijn: organiseer verbindingssessies die enerzijds zorgen voor bewustwording op dit thema en anderzijds inzicht geven in elkaars persoonlijke knopjes omtrent het wel of niet maken van contact met elkaar. Organiseer daarna intervisies op dat thema. Hulpvraag op dit vlak? Kom maar door.